พญานาคราชผู้ยิ่งใหญ่...

ความย่อ...

     ในสมัยพุทธกาล  มีนาคราชตนหนึ่ง ชื่อว่า  เอกรกปัตตะนาคราช  อดีตชาติของนาคราชตนนี้ เคยเป็นภิกษุที่บวชในสมัยก่อนหน้าของพระพุทธเจ้าของเรานี้  ในตอนนั้น ท่านเป็นพระที่ประพฤติตามธรรมวินัยมาก  ครั้งหนึ่งเมื่อท่านกำลังจะข้ามฟากไปอีกฝั่งหนึ่ง ท่านได้กระชากเอาใบตระไคร่น้ำขาดออกจากัน           เมื่อถึงคราวที่ท่านจะมรณภาพ ได้หวนระลึกถึงใบตะไคร่น้ำที่ท่านทำขาด และในตอนนั้นก็ไม่มีภิกษุที่จะแสดงอาบัติ  และท่านก็มรณภาพในขณะที่ท่านยังนึกถึงอาบัติคือการพรากของเขียวออกจากกันนั่นเอง  ท่านปฏิบัติธรรมมา ๒๐,๐๐๐ ปี  ไม่ได้ช่วยอะไรเลย  ก็เกิดเป็นพญานาคราช นามว่า  

"เอรกปัตตะนาคราช"  ( นี้เป็นความย่อของพญานาคราช )

บทวิเคราะห์

   ในขณะแห่งจิตที่กำลังเคลื่อนออก ซึ่งเรียกว่า จุติจิต นั้น  เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด  เราจะเห็นได้จากเหตุการณ์หลายครัั้ง คนป่วยไม่สบายที่นอนอยู่โรงพยาบาล มักจะนิมนต์พระให้ไปรับสังฆทาน  หรือญาติก็จะให้ภาวนาก่อนตายว่า  พุทโธ  ...  สัมมา อรหัง  เป็นต้น  ให้นึกถึงคุณของพระรัตนตรัย  เพื่อที่จะให้คนป่วยมีจิตใจที่สงบไปสู่ภพภูมิที่ดี

    ดังนั้น เมื่อเรายังมีลมหายใจอยู่ ยังสบายอยู่ ก็พยายามทำความดีเข้าไว้ หมั่นสร้างกุศล ให้ทาน และเจริญภาวนา อย่าไปภาวนาเฉพาะก่อนตาย...จะดีกว่ามั้ย ท่านทั้งหลาย....

      แต่เนื้อความต่อไปที่จะอธิบายนั้นสำคัญยิ่ง... คอยติดตามตอนต่อไปนะครับ...

ธรรมบท  พุทธวรรค.