พระไตรปิฎกวิเคราะห์

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี...    ครั้งนั้น พระมิคชาละภิกษุ ได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับ ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า.... ภิกษุชื่อว่า มีปกติอยู่ผู้เดียว และชื่อว่ามีปกติอยู่กับเพื่อน ด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอ ... พระผู้มีพระภาคเจ้า ตอบว่า.......                         ภิกษุเพลิดเพลิน เชยชม  ยึดติดรูปนั้นอยู่ เกิดความเพลิดเพลิน แล้วก็เกิดความกำหนัด มีเมื่อความกำหนัด ก็มีความเกี่ยวข้อง ภิกษุประกอบด้วยความเพลิดเพลินและความเกี่ยวข้อง เราเรียกว่า "ผู้มีปกติอยู่กับเพื่อน"                     (ภิกษุมีปกติยู่คนเดียวก็ตรงกันข้ามจากข้อความนี้่และจะ                                                                              อธิบายครั้งต่อไป) วิเคราะห์          อายตนะภายนอก มีรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ มากระทบกับอายตนะภายในคือ ตา หู จมูก ลิ้น กายและใจ มากระทบกันเข้า ก็ทำให้เกิดการปรุงแต่ง เมื่อปรุงแต่งก็ทำให้เกิดความเพลิดเพลิน อยากจะเชยชมสิ่งเหล่านั้นบ่อยๆ ความกำหนัดก็เกิดขึัน ความเพลิดเพลินและความกำหนัดนี่เอง พระพุทธองค์ท่านเรียกว่า อยู่กับเพื