ความจงรัก...และความภักดี

ขนมกุมมาส...

อุปมาด้วยเต่า... ( กุมโมปมสูตร )

ณ เวลาเย็นวันหนึ่ง มีเต่าเล็มหญ้าที่ริมตลิ่ง แม้สุนัขจิ้งจอก ก็ออกหากินเช่นกัน เต่าเห็นสุนัขจิ้งจอกก็เลยหดหัวและขาเข้ากระดองของตน ไม่เคลื่อนไหว ทำตัวนิ่ง ๆ ไว้ ฝ่ายสุนัขจิ้งจอกเห็นเต่าแต่ไกลเหมือนกัน จึงเข้าไปหาเต่า ยืนใกล้ ๆ เต่า ด้วยคิดว่า " เมื่อใดเต่านี้โผล่หัวและขาออกมา เมื่อนั้นเราก็จักงับ แล้วกินเสียให้เสียให้เรียบ " แต่เต่าตัวนั้นก็ไม่โผล่หัวและขาออกมาเลย สุนัขจิ้งจอกจึงอารมณ์เสีย เบื่อหน่าย แล้วก็เดินจากไป ข้อนี้ฉันใด ข้อนี้ก็ฉันนั้นเหมือนกัน การที่มารผู้มีบาป เข้ามาใกล้เรา ด้วยคิดว่า " บางทีเราจะได้โอกาสทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจของคนเหล่านี้บ้าง " เพราะฉะนั้น เธอทั้งหลาย จงคุ้มครองอินทรีย์ อย่าถือรวบ อย่าแยกถือ จงสำรวมอินทรีย์เถิด. บทวิเคราะห์ เมื่ออ่านเนื้อความแห่งกุมโมปมสูตรนี้แล้ว จะเห็นได้ว่า พระพุทธเจ้าของเรา ทรงเห็นถึงภัยต่าง ๆ ที่เกิดจากการไม่สำรวม การไม่ระวัง การอยู่โดยความประมาท หากเราคอยระวังอยู่เสมอ มีสติ ภัยก็ไม่มี ไม่เกิดขึ้น แน่นอน เหมือนกับเต่าที่หดหัวและขา เมื่อเวลามีภัย ฉะนั้น ฯ

อ่านเพิ่มเติม